Δράσεις Φιλαναγνωσίας
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β τάξης στο πλαίσιο του προγράμματος φιλαναγνωσίας και των εργαστηρίων δεξιοτήτων πραγματοποίησαν με την εκπαιδευτικό τους κυρία Γεωργία Βούλγαρη, μια σειρά από δράσεις αξιοποιώντας τα βιβλία : “Η μέρα που έγινα και εγώ λύκος“ και «Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε» τα οποία είναι ένα εξαιρετικό υλικό για να ενθαρρυνθεί η φαντασία και η ενσυναίσθηση των παιδιών σε θέματα σχολικού εκφοβισμού. Οι δράσεις που πραγματοποιήθηκαν:
« Η μέρα που έγινα και εγώ λύκος»:
Τα δύο δέντρα των συναισθημάτων: Σε ένα δέντρο, οι μαθητές κατέγραψαν τα συναισθήματα που νιώθει ένα παιδί που βιώνει τον εκφοβισμό—φόβος, λύπη, μοναξιά. Στο άλλο δέντρο, αποτυπώθηκαν τα συναισθήματα ενός παιδιού που έχει φίλους—χαρά, ασφάλεια, αυτοπεποίθηση. Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα, τα παιδιά συνειδητοποίησαν τη διαφορά που μπορεί να κάνει η στήριξη των συμμαθητών τους.
Ο τοίχος της ενσυναίσθησης: Κάθε μαθητής έγραψε ένα μήνυμα συμπαράστασης προς ένα παιδί που βιώνει τον σχολικό εκφοβισμό. Λόγια υποστήριξης, ενθάρρυνσης και αποδοχής δημιούργησαν έναν συμβολικό «τοίχο» προστασίας, δείχνοντας πως κανείς δεν είναι μόνος όταν έχει δίπλα του ανθρώπους που νοιάζονται.

«Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε»
Τα χέρια της αγάπης: Μαθητές και γονείς δημιούργησαν μαζί αποτυπώματα χεριών, συμβολίζοντας την άνευ όρων αγάπη και τη σημασία της φροντίδας και της προστασίας
Οι καρδιές της φιλίας: Κάθε μαθητής έγραψε σε μια καρδιά ένα θετικό χαρακτηριστικό για έναν συμμαθητή του, προάγοντας έτσι την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της αλληλοϋποστήριξης.

Αφίσα κατά του σχολικού εκφοβισμού: Με τη βοήθεια της εφαρμογής WordArt, οι μαθητές δημιούργησαν μια εντυπωσιακή αφίσα με λέξεις που εκφράζουν τη φιλία, τη συμπερίληψη και τον σεβασμό.
«Γυρίζουμε την πλάτη στη βία»: Οι μαθητές κόλλησαν στις πλάτες τους τη φράση αυτή, στέλνοντας το μήνυμα ότι δεν αποδέχονται καμία μορφή βίας και πως επιλέγουν τη φιλία, τον σεβασμό και τη συνεργασία



Μέσα από αυτές τις δράσεις, οι μαθητές μας ήρθαν πιο κοντά στην κατανόηση της σημασίας της αλληλεγγύης, της φιλίας και του θάρρους να μιλήσουν και να σταθούν δίπλα σε όσους το χρειάζονται. Kατανόησαν πως τα χέρια είναι για να αγκαλιάζουν, να βοηθούν και να δημιουργούν, όχι για να πληγώνουν. Με τη συνεργασία όλων, χτίζουμε ένα σχολείο όπου κυριαρχούν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Γιατί όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε το σχολείο μας έναν χώρο όπου κυριαρχεί η καλοσύνη και ο σεβασμός!
Αφήστε μια απάντηση