Επίσκεψη στη Βουλή των Ελλήνων

Πολλές φορές ακούμε συζητήσεις για το περιεχόμενο των μαθημάτων του σχολείου. Κάποιες ομάδες υποστηρίζουν ότι το σχολείο είναι βαρετό. Άλλες ότι τα μαθήματα είναι απαρχαιωμένα, καθόλου σύγχρονα. Άλλοι θέλουν μείωση της ύλης. Άλλοι αύξηση. Νομίζω όμως ότι όλοι και όλες συμφωνούμε ότι μαθαίνουμε καλύτερα μέσα από βιωματικές δραστηριότητες.

Η συζήτηση για τους θεσμούς για παράδειγμα, για τη δημοκρατία για τη σημασία των κανόνων είναι μια συζήτηση που γίνεται ξανά και ξανά σε όλες τις τάξεις. Ειδικά στην Στ τάξη όμως, που προετοιμάζουμε τα παιδιά για τη μετάβαση τους σε άλλη βαθμίδα εκπαίδευσης αυτό το θέμα γίνεται κομβικό. Κατά τη διάρκεια  όλης της χρονιάς προσπαθούμε τα παιδιά να «συμμετέχουν σε δραστηριότητες που προάγουν την υπευθυνότητα και τη συνεργασία, όπως η δημιουργία ομαδικών έργων για την επίλυση προβλημάτων στην τάξη και στην κοινότητα».

Σε αυτό το πλαίσιο σκεφτήκαμε ότι αποκορύφωμα όλων αυτών των δράσεων θα ήταν μία επίσκεψη στη Βουλή των Ελλήνων στην Αθήνα. Και μάλιστα για να δούμε τη συνεργασία στην πράξη θα οργανώναμε την επίσκεψη μαζί με δύο άλλα σχολεία του Δήμου Αγιάς – το Δημοτικό Σχολείο Ανάβρας και το Δημοτικό Σχολείο Δήμητρας. Ως συνοδοί εκπαιδευτικοί ορίστηκαν η κα Ευαγγελία Λάμπρου, ο κος Παντελής Νταναβάρας και η κα Άννα Βαρνά.

Ο σχεδιασμός έγινε πράξη και στις 16 Μαΐου το πρωί ξεκινήσαμε το ταξίδι προς την πρωτεύουσα. Ακόμη και η διαδρομή με το λεωφορείο γίνεται «μάθημα» όταν μιλάμε για εκπαιδευτική εκδρομή και μάλιστα με παιδιά από διαφορετικά σχολεία.

Γύρω στις 11.30 μπαίναμε στο κέντρο της Αθήνας και τα παιδιά κοιτούσαν αχόρταγα από τα παράθυρα. Το να βρεθεί ένα 11χρονο παιδί, από το περιβάλλον της καταπράσινης Αγιάς, με τα χαμηλά κτίσματα και την απλωσιά στην Ομόνοια και στην οδό Σταδίου είναι μια εμπειρία μοναδική. Όλο το λεωφορείο είχε κολλήσει στα παράθυρα και ρούφαγε τις εικόνες που έβλεπε.

Στις 11.45 φτάνουμε στη Βουλή και αρχίζει η διαδικασία πιστοποίησης και ελέγχου για να μπούμε στο κτίριο. Στις 12 περίπου αρχίζει η ξενάγηση μας στο ιστορικό αυτό κτίσμα του 19^ου αιώνα που έχει γνωρίσει πολλές λειτουργίες και χρήσεις. Η φιλόξενη ξεναγός μας κυρία Ολυμπία Κρούπα μας είπε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα που αγνοούσαμε. Για παράδειγμα μάθαμε ότι από το 1836 οπότε και χτίστηκε ήταν βασιλική κατοικία. Ότι το «1922 αποτέλεσε τομή στην ιστορία του κτηρίου μια και τότε εγκαταλείφθηκε οριστικά από τη βασιλική οικογένεια. Κρατικές υπηρεσίες, ιδιωτικοί κοινωνικοί φορείς, διεθνείς οργανώσεις που συντονίστηκαν για την αντιμετώπιση των σύνθετων προβλημάτων που προέκυψαν από τη  Μικρασιατική Καταστροφή, στεγάστηκαν στο κτήριο, μαζί με δημόσιες υπηρεσίες, που εγκαταστάθηκαν από την κυβέρνηση για την κάλυψη των αυξανόμενων μόνιμων αναγκών της». Είδαμε χειρόγραφα και κειμήλια ανυπολόγιστης αξίας που έκαναν την ιστορία να ζωντανέψει μπροστά μας. Είδαμε τη Χάρτα του Ρήγα Φεραίου και σπάνια αντικείμενα που ανήκαν σε ανθρώπους που αγωνίστηκαν για την ανεξαρτησία και την ελευθερία της χώρας μας. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη!

Για καλή μας τύχη εκείνη την ημέρα είχαν τελειώσει νωρίτερα οι εργασίες των βουλευτών έτσι μπορέσαμε να επισκεφτούμε την κεντρική αίθουσα και να νιώσουμε κι εμείς λίγο σαν εκπρόσωποι του έθνους μας. Ο βουλευτής της περιοχής μας κύριος Μάξιμος Χαρακόπουλος μίλησε με απλά λόγια στα παιδιά για το έργο της βουλής. Καθίσαμε στα έδρανα, ακούσαμε πληροφορίες για τη λειτουργία της βουλής και βγάλαμε φωτογραφίες.

Μετά από αυτή την επίσκεψη, βρεθήκαμε στην περιοχή της Ακρόπολης και απολαύσαμε ένα περίπατο στο λόγο του Φιλοπάππου. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τη δημοκρατία στην Αρχαία Αθήνα, για το Λόγο της Πνύκας, για το Σωκράτη και φυσικά για τον Παρθενώνα.

Έπειτα συνεχίσαμε τη βόλτα μας μέσα από την Αρχαία Αγορά, τη Ρωμαϊκή αγορά για να φτάσουμε και πάλι στο Σύνταγμα. Είδαμε την αλλαγή φρουράς στον Άγνωστο Στρατιώτη, ταΐσαμε τα περιστέρια (και μερικούς πράσινους παπαγάλους) και βγάλαμε πολλές φωτογραφίες.

Κάπου εκεί τελείωσε η εκπαιδευτική επίσκεψη της Στ τάξης στην Αθήνα και ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής. Γυρίσαμε γεμάτοι εικόνες, εμπειρίες και γνώσεις που θα μας συντροφεύουν για πάντα.